کاربرد معادلات متداول انرژی متابولیسمی گندم، ذرت و جو در جیره غذایی طیور

معادلات متداول کارپنتروکلگ، سیبالد، جنسن، توسط کمیته اقتصادی اروپا برای برآورد انرژی قابل سوخت و ساز مواد خوراکی گندم، جو و ذرت براساس ترکیبات شیمیایی استفاده گردید. بیشترین و کمترین میزان انرژی قابل سوخت‌وساز به ترتیب 3.71 و 3.11 کیلوکالری برگرم برای گندم، 3.45 و 2.87 کیلوکالری برگرم برای جو مربوط به معادلات کارپنتر و جنس بود. بیشترین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز برای ذرت توسط معادلات کارپنتر و جنسن 3.91 کیلوکالری بر گرم بود و کمترین آن مربوط به معادله 3.06 EEC کیلوکالری بر گرم است. تفاوت در برآورد مقدار انرژی قابل سوخت و ساز توسط معادلات متداول در کاهش عملکرد پرنده موثر است. درنتیجه استفاده از معادلات دقیق‌تر در برآورد مقدار انرژی قابل سوخت و ساز (AMEN) برای جیره نویسی قابل توصیه است.

دنیای خوراکی‌ها منابع جدید پروتئین: حشرات

براساس گزارشات موسسه تحقیقاتی سیاست بین‌المللی غذا طی سه دهه آینده، جمعیت جهان شاهد یک افزایش دو میلیاردی خواهد بود. درحال حاضر تامین غذای این جمعیت یک مشکل اساسی قلمداد می‌شود.
تامین غذای سالم، کافی و با کیفیت همواره مسئله‌ای اساسی و مهم برای دستیابی به امنیت غذایی است. از سوی دیگر، رشد اقتصادی جامعه و افزایش سهم مصرف فرآورده‌های دامی در سبد غذایی خانوار، افزایش تقاضا برای این فرآورده‌ها را روز افزون کرده است. بنابراین شناسایی چالش‌های پیش‌رو در تامین تولیدات دامی که یکی از شاخصه‌های اصلی آن تامین غذای مناسب و کافی از منابع جایگزین است برای برقراری امنیت غذایی از اهمیتی ویژه برخوردار است. محدودیت دسترسی به منابع مواد اولیه معمول مورد استفاده در خوراک و افزایش هزینه های تامین آن‌ها به ویژه منابع تامین پروتئین، از مهم‌ترین مسائل پیش‌روی پرورش‌دهندگان دام و طیور است.

اصلاح الگوی تغذیه همگام با اصلاحات ژنتیکی

رشد، تابعی از مصرف مواد مغذی است و افزایش غلظت مواد مغذی می‌تواند منجر به بهبود کارایی خوراک شود. تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که سطح بهینه انرژی جیره می‌تواند کمتر از مقادیر توصیه شده در جدول احتیاجات طیور باشد. همگام با تغییرات چشمگیری که در عملکرد مرغ‌های گوشتی به واسطه انتخاب و اصلاح ژنتیکی ایجاد شده، تامین دقیق مواد مغذی ضروری و به عبارت دیگر مدیریت هوشمند تغذیه ضروری به نظر می‌رسد.

نوتریژنومیکس در تغذیه طیور

افزایش جمعیت جهان، افزایش تقاضا برای تولیدات طیور را به همراه داشته‌است. یکی از راهکارهای مهم توسعه پایدار در بخش کشاورزی به ویژه بخش دامپروری که از تامین‌کنندگان مهم امنیت غذایی برای جمعیت در حال رشد جهان محسوب می‌شود، استفاده بهینه از منابع و افزایش بهره‌وری تولیدات با بهره‌گیریاز علوم نوین و اصلاح روش‌های سنتی است. به بیان دیگر با ابزارهای دیروز نمی‌توان دنیای امروز را تغذیه کرد، یکی از این ابزارهای نوین برای مدیریت بهتر تغذیه و خوراک در طیور بهره‌گیری از یافته‌های علم نوتریژنومیکس است.