هیپوکلسیمی و راهکارهای پیشگیری از آن در گاوهای دوره انتقال

گاوهای شیری توانایی فوق العاده و بسیار کارآمدی در انتقال مواد مغذی ضروری به شیر دارند. هیپوکلسیمی پس از زایش، نتیجه خروج کلسیم در شروع شیردهی است.

موضوع فلجی زایمان که معمولاً به عنوان تب شیر شناخته می‌شود، مدت هاست شناخته شده است و نزدیک به یک قرن است که به عنوان نتیجه‌ای از هیپوکلسیمی شناخته شده است. به طور شگفت انگیزی، بروز تب شیر در چند دهه اخیر با وجود افزایش چشمگیر تولید شیر در هر گاو افزایش نیافته است. با این حال، بروز هیپوکلسیمی تحت بالینی ادامه دارد.

از آنجایی که چندین فرآیند فیزیولوژیکی کلیدی به کلسیم متکی هستند، هیپوکلسیمی تحت بالینی اثرات منفی قابل توجهی بر سلامت و توان تولیدی گاوهای شیری دارد. در مقاله حاضر، به بررسی تغییرات کلسیم پیرامون زایش، اثرت هیپوکلسیمی بر عملکرد و سلامت و راهکارهای پیشگیری از آن با تغذیه و مدیریت پرداخته شده است.

مقاومت ضدمیکروبی و رویکرد سلامت واحد در کنترل ورم‌پستان گاوهای شیری

ورم‌پستان یا التهاب غده پستانی چالشی جدی در صنعت گاو شیری در دنیا است، زیرا بر کمیت و کیفیت شیر تولیدی و همچنین رفاه دام تأثیر منفی می‌گذارد.

ورم پستان توسط میکروب های بیماری زا که اغلب استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس اوبریس، استرپتوکوکوس آگالاکتیه، استرپتوکوکوس دیسگالاکتیه، اشریشیا کلی و سایر باکتری‌های کلیفرم هستند، ایجاد می‌شود. یکی از نگرانی‌های فزاینده در مدیریت ورم‌پستان، ظهور مقاومت ضدمیکروبی (AMR: Antimicrobial Resistance) در باکتری‌های عامل ایجاد عفونت است.

رویکرد سلامت واحد (One Health)، که ارتباط متقابل سلامت حیوانات، انسان و محیط را به رسمیت می‌شناسد، دیدگاهی جامع در پرداختن به ورم‌پستان و چالش‌های مرتبط با آن ارائه می‌دهد. از این رو، این بررسی با هدف ارائه یک نمای کلی از وضعیت فعلی دانش در مورد مقاومت ضدمیکروبی در ورم‌پستان، از جمله شیوع و مکانیسم‌های مقاومت است. همچنین بر اهمیت رویکرد سلامت واحد، همراه با راهبرد‌هایی برای کاهش توسعه و گسترش مقاومت ضدمیکروبی تاکید می‌کند.

اثر 6-فیتاز ساخته شده توسط باکتری بر قابلیت هضم فسفر و فیتات در گاوهای اواسط دورۀ شیردهی

به طور سنتی، اعتقاد بر این است که گاوهای شیرده به دلیل فعالیت فیتاز باکتریایی شکمبه، می‌توانند از فسفر (P) موجود در خوراک، از جمله فسفر فیتاته در منابع گیاهی، به طور کامل استفاده کنند. با وجود این، داده‌های اخیر خلاف این را نشان می‌دهد.

در این مطالعه، اثر یک 6-فیتاز ساخته شده از باکتری در جیره گاوهای اواسط دورۀ شیردهی بر قابلیت هضم و دفع فسفر و سایر مواد مغذی مهم در یک دورۀ آزمایشی 19روزه بررسی شد. جیره‌های آزمایشی دارای یک ترکیب تجاری ولی با فسفر پایین بودند. در سطوح آنزیم به کار رفته (2000 و 5000 واحد فیتاز (FTU) به ازای هر کیلوگرم ماده خشک خوراک)، فیتاز اگزوژن قابلیت هضم را افزایش داد و دفع پروتئین خام (CP)، فسفر کل و فسفر فیتاته را در مقایسه با گروه شاهد (جیره بدون آنزیم) کاهش داد. قابلیت هضم CP، PP و P متناسب با مقدار فیتاز بهبود یافت.

علاوه بر این، در بالاترین سطح فیتاز، محتوای پروتئین شیر افزایش یافت. یافته‌های این آزمایش نشان می‌دهد که با استفاده از فیتاز اگزوژن می‌توان بازدهی استفاده از فسفر و پروتئین در گاوهای شیری را بهبود بخشید و رویکردی مهم برای بهینه‌سازی تعادل مواد مغذی و کاهش آلودگی محیطی فسفر و نیتروژن (N) در واحدهای گاو شیری به دست آورد.