وجود فیبر در جیره غذایی طیور به توسعه متعادل میکروبیوم روده بزرگ کمک نموده و سلامت پرنده را تضمین می کند. فیبر غذایی قابل تخمیر به عنوان منبع غذایی برای جمعیت میکروبی، انرژی لازم برای رشد و تکثیر میکروب های روده را فراهم می کند. درگذشته توجه زیادی به وجود فیبر در جیره غذایی طیور معطوف نمی شد، چون تصور بر آن بود که منابع فیبری فضای زیادی را اشغال می­کنند و موضوع رقیق سازی انرژی مطرح می شد. محتوای متغیر منابع فیبری و احتمال آلودگی آنها با مایکوتوکسین ها از دیگر عواملی بود که استفاده از فیبر در جیره غذایی طیور را محدود ساخته بود.

کیفیت و کمیت فیبر جیره غذایی

جیره غذایی معمولاً بر سطح انرژی و قابلیت هضم تمرکز دارد اما اغلب کیفیت و کمیت فیبر غذایی نادیده گرفته می­شود. در صورت کمبود فیبر، بسیاری از گونه های باکتری روده از گلیکوپروتئین های لایه مخاطی (موسین) به عنوان منبع انرژی به جای فیبر استفاده می­کنند. موسین یک لایه حفاظتی مهم در روده است و کاهش ضخامت آن یکپارچگی سلول های روده و سلامت پرنده را به خطر می اندازد. بنابراین، عرضه ناکافی فیبر در خوراک منجر با بر هم زدن تعادل میکروبی روده و تخریب لایه مخاطی، به طور مستقیم بر سلامت و عملکرد گله تاثیرگذار است. علاوه بر این، مشکلاتی مانند مدفوع خیس، تخم­ های کثیف، نوک زدن پر و هم نوع خواری از دیگر مشکلاتی هستند که به طور غیرمستقیم عملکرد تولیدی گله را تحت تاثیر قرار می دهند.

بستری برای میکروبیوتا

فیبر غذایی از کربوهیدرات­های پیچیده تشکیل شده که توسط آنزیم­های درون زای پرنده هضم نمی­شوند، اما توسط آنزیم­های اختصاصی تولید شده توسط باکتری­های روده تجزیه می­شوند. فیبر غذایی عامل مهمی در شکل­دادن میکروبیوتای روده است، زیرا بستر لازم برای رشد و تکثیر این میکروارگانیسم­ها را تشکیل می­دهد. فیبر غذایی توسط آنزیم­های باکتریایی تجزیه می­شود و متابولیت­های حاصل توسط میکروارگانیسم­ها استفاده می­شوند. وجود فیبر غذایی موجب تقویت باکتری­های تجزیه­کننده فیبر می­گردد. بنابراین، تنوع میکروبی در روده را مورد حمایت قرار می­دهد. کمبود فیبر غذایی باعث کاهش تنوع میکروبی و کاهش ضخامت لایه مخاطی می­شود. محصولات تخمیری اصلی در تجزیه فیبر غذایی اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFAs؛ استات، پروپیونات، بوتیرات) و لاکتات هستند. استات به عنوان منبع انرژی عمل می­کند و از پروپیونات برای سنتز گلیکوژن در کبد استفاده می­شود. امروزه نقش تنوع جمعیت میکروبی روده بر سلامت حیوانات تک معده ای به اثبات رسیده است.

فلور روده سالم و متنوع عامل مهمی در وضعیت و عملکرد پرنده است.

بوتیرات مهم ترین منبع انرژی برای سلول های اپیتلیال روده است و به تکثیر و سلامت مخاط روده کمک می­کند. لاکتات و باکتری های تولید کننده آن برای سلامت روده مفید هستند و از رشد باکتری های نامطلوب و بالقوه بیماری زا جلوگیری می­کنند. به طور کلی، فلور روده سالم و متنوع عامل مهمی در وضعیت و عملکرد پرنده بوده و در پیشگیری از اختلالات گوارشی، مدفوع خیس و تخم‌ مرغ های کثیف نقش مهمی دارد.